Στις 8 Μαρτίου κάθε έτους εορτάζεται η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας. Έχει τις ρίζες της στις διαμαρτυρίες των γυναικών στις αρχές του εικοστού αιώνα στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ, που ζητούσαν ίσα δικαιώματα, καλύτερες συνθήκες εργασίας, καθώς και δικαίωμα ψήφου και θεσμοθετήθηκε το 1977 από τον ΟΗΕ.

Η φετινή 8η Μαρτίου μας βρίσκει όλες και όλους εν μέσω μιας πρωτοφανούς υγειονομικής και οικονομικής κρίσης, η οποία εντείνει τις διακρίσεις σε βάρος των γυναικών.

Οι γυναίκες εξακολουθούν να υφίστανται έμφυλη βία και διακρίσεις σε όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής (εργασία, πολιτική, εκπαίδευση, υγεία), παραμένουν περισσότερο ευάλωτες στη φτώχεια, τον κοινωνικό αποκλεισμό και την ανεργία, ενώ εγκλωβίζονται περισσότερο σε ελαστικές, χαμηλά αμειβόμενες σχέσεις εργασίας και υπόκεινται συχνότερα σε εργασιακή εκμετάλλευση. Επιπλέον, ο παρατεταμένος εγκλεισμός λόγω της πανδημίας καθιστά τις γυναίκες περισσότερο εκτεθειμένες στην ενδοοικογενειακή βία, όπως καταδεικνύεται και από την αύξηση των κλήσεων στη Γραμμή SOS 15900 του Δικτύου Δομών της Γενικής Γραμματείας Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων, τα οποία έχουν δοθεί στη δημοσιότητα.

Το κίνημα του ελληνικού #Metoo, το οποίο πήρε μορφή χιονοστιβάδας μετά την καταγγελία της χρυσής ολυμπιονίκη Σοφίας Μπεκατώρου, φέρνοντας συνεχώς στο φως εκατοντάδες περιστατικά σεξουαλικής βίας και παρενόχλησης, επιβάλει τη συλλογική και αποτελεσματική αντίδραση όλων προκειμένου να υποστηριχθούν τα θύματα και να εξαλειφθούν τέτοια φαινόμενα.